ทุกองศาคือความรัก

กต นี่พี่ริมนภา พิเศกวรกุล ว่าที่มัณฑนากรของรีสอร์ทของคุณแม่ทั้งที่เชียงใหม่และแม่ฮ่องสอน พี่ริมจบอินทีเรียจากนิวยอร์ก ก่อนที่จะมีใครทักทายกันต่อ ใกล้ก็เป็นชนวนแห่งความบาดหมางด้วยประโยคสั้นๆ

กตเรียกสั้นๆ ว่า พี่ริม ก็ได้นะ เพราะกตน่าจะอ่อนกว่า ริมนภาพยักหน้ายิ้มก่อนที่รอยยิ้มจะจางไปเมื่ออลงกตตอบญาติสาว 
          ผมว่าคุณริมไม่แก่ขนาดจะเป็นพี่ผมได้ ผมขอเรียกว่า คุณริมดีกว่าหรือว่าคุณริมอยากจะมีน้องชายอย่างผม อลงกตทันเห็นหน้าที่เจื่อนลงของริมนภานิดหนึ่งก่อนที่เธอจะยิ้มหวาน ชนิดที่เค้าต้องมองตาค้างเลยทีเดียว

เห็นจะไม่มีทางเลือกแล้วล่ะคะ ก็คุณอลงกตปฏิเสธที่จะเป็นน้องของฉันแล้วนี่คะ เธอว่ายิ้มๆ แต่มันดูกวนอารมณ์จนอลงกตเผลอตัวตอบโต้อย่างไม่ลดละ

สำหรับผม การที่คุณเกิดก่อนไม่กี่เดือนไม่ได้หมายความว่าคุณจะเป็นผู้ใหญ่กว่าผม เค้าจ้องเธอไม่วางตา ท่าทีกวนๆ ของเค้าล่ะมั้งที่ทำให้เธอโต้กลับและสงสัยว่าผู้ชายคนนี้อายุเท่าไหร่กัน และเค้ารู้ได้ไงว่าเธออ่อนแก่กว่าเค้าไม่กี่เดือน

เด็กแก่แดดก็อย่างนี้แหละคะ ชอบคิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่เสมอ เธอกล่าวหน้าเคร่ง เกือบลืมไปว่าใกล้กมลมาด้วย ญาติสาวของเค้ารีบห้ามทัพเสียก่อนที่จะมีใครเพลี่ยงพล้ำ

นี่โกรธกันมาแต่ชาติปางไหนคะ รู้จักกันเหรอ ? ใกล้หน้าเหลอถามงงๆ

พี่ไม่เคยรู้จัก และเพิ่งรู้จักวันนี้ แต่คงพูดได้ไม่เต็มปากว่ายินดีที่ได้รู้จักเพราะพี่จะกลายเป็นคนโกหก คำตอบยาวๆของริมนภาทำเอาใกล้กมลตาค้าง และอีกวินาทีถัดมาใกล้ก็พบกับความประหลาดใจมากยิ่งขึ้น

ผมก็คิดว่าคุณคงไม่ยินดีและอาจจะคิดว่าครั้งนี้คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เราจะได้รู้จักกัน แต่ผมขอยืนยันเลยว่าคุณกับผมจะต้องเจอและทำความรู้จักกันอีกนาน อลงกตย้ำทุกคำพูดหนักแน่น